Her eğitim-öğretim yılının başında mutlu mesajlar yayınlanır ve medyamıza yansır.Ne kadar samimidir falan diye bakmam ben..Önemli gördüğüm tek husus okulların açık olmasıdır.Hele ki yeter sayıda öğretmeni ve materyali de varsa,sorgulayacağım hiçbir yanı kalmaz.

Ben öyle iyi öğretmen-kötü öğretmen gibi ayırımcı bakışları da pek tasvip edenlerden değilim.Nitekim her öğretmen bir üniversite mezunu ve elindeki diploma ‘’bu işi yapabilir’’ hükmü taşıyor.Önemli olan içindeki insan sevgisi ve mesleğe bağlılık.Bakın;vatan,millet,Sakarya nutku çekmiyorum.Müfredatı önemsiyorum ama her öğretmenin kişisel katkıları olmalı diye de ısrar ediyorum.Bireysellik tabii ki de önemli.Her çocuk farklı ve ayrı bir değere haiz.Önemli olan olaya bütününden bakabilmek..

İki gündür gazetelere ve görüntülü yayınlara bakıyorum da;herkes ahkâm kesiyor,akıl veriyor.Çoğu anne-babanın da nedense bu tavsiyelere ihtiyacı yok!Konuşanlara da dinleyenlere de diyeceğim şu:İhtiyacınız var mı?Bence hizmeti belirleyen ana unsur ihtiyaç.

Devlet;özel dersanelerin faaliyetine son verirken,Temel Lise adıyla faaliyetlerine de onay verdi.Hatta özel dersane öğretmenlerinin bir kısmını kendi bünyesine de aldı.Ancak bu dönüşümle ne hedeflendi tam bilemiyorum.Özellikle de özel okullara öğrencisini gönderenlere geri ödemesiz parasal destek pek adil görünmedi bana.Eşitlik kavramını düşününce,zorlandım açıkcası.Özel okullara gidenlere sağlanan imkan ve fırsatları devlet okullarında her zaman göremeyiz.Çoğu devlet okulumuz maşallah özel okullara taş çıkartır durumda ama süreğenlik açısından baktığımda yine de adil bulmadığımı söylemeliyim.

Sanırım vatandaş devlet okulunda görmediği-bulamadığı ilgi sebebiyle özel okul fikrine sıcaklaştı.Kendisini daha çok dinleyen,yönlendirmelerini dikkate alan anlayış özel okula bakışı ve yönelişi hızlandırdı.Burada devlet okullarının yönetici ve öğretmenlerinin de dikkati çekildi fark ettirilmeden.Yani bir çeki-düzen istendi,anlayana..

Eğitim-öğretimden beklenen,fayda unsuru.Ayrıcalık bekleyenler de olacak pek tabii ki ama bunun uygun dille izahı da öğretmenlerin vicdani yükümlülüğü.Her çocuk ailesi için değerli ve önemli.Bunun aksini ne iddia ederim ne de gereksiz bulurum.Dinlemekten ne kaybederiz ki?

Öğretmenlerin de bir bakışı var ‘’çocukların hepsi benim için bir’’Çok iyi bir yaklaşım ama bireysel farklılıklarıyla beklentileri ve becerileri farklı olanlar için farklı şeyler de düşünmek ve uygulamak gerekli.Yoksa beklenen ve istenen faydayı sağlamak zorlaşır.Aileler özellikle eğitimin ilk dönemlerinde daha yarışçı bir hüviyetle çıkar öğretmenlerin karşısına.Beklentileri yükselten asıl onların davranışıdır.Çocuğunu doğru tanımlayıp-öğretmenine tanıtamayan veli aslında çocuğuna kötülük ettiğinin farkına bile varamaz.Abartılı anlatım yada tanımlamalar öğretmenin işini zorlaştırır,dolayısıyla çocuğa ulaşma-geliştirme adına verilebilecek hizmetler örselenir.

İlkokul öğretmeliği biraz farklı.1-2-3-4.Nokta.Başa dön.Yani çocukla büyü ve yenilere baştan geri dön ve küçül.Bu kısır döngü öğretmeni de zorlar aslında,pek belli etmeseler de..Özellikle kıdem arttıkça bu belirginleşir.Gerçi bizim velilerimiz de tecrübeliye rağbet eder!

Bence öğretmenin iyisi de burada kendini belli eder.Küçükle küçük,büyükle büyük olabilmek!Yeni teknolojilere ayak uydurabilmek.Kullanılan kavramlara adaptasyon.Hayal gücüne iştirak.Yeni yöntemlere yatkınlık.Gelişimi kabul ve uyum.Daha çoooook şey sayarım da,varmak istediğim sonuç şu.

İYİ BİR ÖĞRETMEN,ÇAĞIN GEREKLERİNE UYGUN BİLGİ DEĞİŞİMİNİ İZLEYİP-ÖĞRENCİSİNE AKTARABİLENDİR.KENDİNİ GELİŞTİRİP-ÖĞRENCİSİNE MODEL OLABİLENDİR.TOPLUMSAL DEĞERLERİ BİLEN VE DEĞER YARGILARI OLUŞTURMAYI DA ÖĞRETENDİR.YANİ,ÖĞRENMEYİ ÖĞRENMİŞ İNSANDIR.

Yeni eğitim-öğretim yılının çocuklarımıza,ailelerine ve Türk Milletine hayırlar getirmesini diliyor,saygılar sunuyorum.