Çabuk kızmak, fakirliği hakir görmek, makam sevgisi, işte bunların hepsi nefse muhabbetten kaynaklanmaktadır. (Cüneyd-i Bağdadi (k.s)
Resûlûllâh (S.A.V) Efendimizin şöyle buyurduğu bildirilmiştir:
“ Allah Tealânın yer yüzünde yaşayanlar içinde (Feyiz ve Nûr) kapları vardır. Rabb’inizin kapları Salih kullarının kâlpleridir. Bu kâlplerin O’na en sevgili olanları, en yumuşak ve en ince olanlarıdır” (Ahmed bin Hanbel)
Hazreti Ali (k.v) buyurdu: En büyük musibet ümitsizliktir.
BİRDEN BİRR’E
Yakan ateş, karnını da doyurur.
İçin titrer ise seni kayırır.
Rahmederek nardan, nûru ayırır.
Meşrebidir alevleri yükselir.
İçine bir kan damlarsa dışından,
Döne döne değirmenin taşından,
Öyle ahmak beynin omuz başından,
Ricât eden fikri görülür amma,
Temaşa ederken sakn aldanma.
“Ey Allah’ın kulları, tedavi olunuz. Zira Cenab-ı Hakk hiçbir hastalık
indirmemiştir ki, onun devasını da indirmiş olmasın. Ancak bir hasdtalık müstesnâ:ihtiyarlık.”(Hadis-iŞerif. Sünen-i Ebû Dâvûd)
Çok kanâtkâr olan insanın izzeti dışında bir şeyi olmasa bile, o ona yeter. (Bişr b. Hâris (k.s)
İşi sonu taçlandırır.
YORUMLAR